Віленка ’посцілка, тканая на нейкі ўзор’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Віленка ’посцілка, тканая на нейкі ўзор’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Пе́ля ’балотца паміж полем і стаячай вадой’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Верыдаваць ’вяршыць, кіраваць, выклікаючы незадавальненне асяроддзя’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
прына́днасць, ‑і,
Уласцівасць прынаднага.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
настая́нне, ‑я,
Настойлівая просьба.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
блуклі́вы, ‑ая, ‑ае.
Якому ўласціва блуканне.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
абязлю́днець, ‑ее;
Тое, што і абязлюдзець.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
грузнава́ты, ‑ая, ‑ае.
Трохі грузны.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
вілю́жны, ‑ая, ‑ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
распе́ўны, ‑ая, ‑ае.
Працяжны, меладычны.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)