пралета́р, ‑а, м.
Уст. Тое, што і пралетарый. [Леўка] выхваляўся, што ён былы пралетар, шахцёр. Сабаленка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)