mug​3 [mʌg] п. slang мо́рда, ры́ла

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

ры́ло ср.

1. (у свиньи) лыч, род. лыча́ м., ры́ла, -ла ср.;

2. (лицо) груб., прост. ры́ла, -ла ср.;

◊

кувши́нное ры́ло лісі́ная мо́рда;

вороти́ть ры́ло (от кого, от чего) адваро́чваць ры́ла (мо́рду) (ад каго, ад чаго);

ры́лом не вы́шел нос не даро́с;

ни у́ха ни ры́ла ні ву́ха ні ры́ла.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ха́ря ж., прост., бран. ха́ра, -ры ж., ры́ла, -ла ср.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ры́льца, ‑а, н.

1. Памянш.-ласк. да рыла.

2. Верхняя частка песціка расліны, куды пападае пылок. Пылок з тычынкі пападае на рыльца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Ры́льнік ’судна (начное)’ (ветк. Мат. Гом.). Ад ры́ла (гл.), паколькі начынне мае ры́ла ’носік’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

адо́брыць несов. одо́брить;

камі́сія ~рыла прае́кт — коми́ссия одо́брила прое́кт

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

размары́ць сов., разг. размори́ть;

яго́ зусі́м ~ры́ла — безл. его́ совсе́м размори́ло

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прары́ць сов. (рылом — о животных) проры́ть;

свіння́ ~ры́ла роў — свинья́ проры́ла кана́ву

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

лыч, рыла

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)

snout [snaʊt] n. лыч, пы́са, ры́ла

♦

poke one’s snout into everything derog. утыка́ць нос ва ўсе спра́вы, ле́зці не ў свае́ спра́вы

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)