прилежа́ть несов., уст.

1. (относиться с прилежанием) стара́цца; ру́піцца;

2. см. прилега́ть​ 2.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

beéifern

(sich) (zu + inf) стара́цца (што-н. зрабіць); ру́піцца

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

ángelegen

sich (D) etw. ~ sein lássen* — ру́піцца пра што-н.

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

take care of

дбаць, ру́піцца пра каго́; утры́мваць каго́

to take care of children — дагляда́ць дзяце́й, утры́мваць дзяце́й

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

befléißigen

(sich) (G) рабі́ць намага́нні; імкну́цца (да чаго-н.); ру́піцца (пра што-н.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

клапаціцца, дбаць, старацца; рупіцца (разм.); хварэць (перан.)

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)

care​2 [keə] v.

1. (about, for) клапаці́цца, ру́піцца, дагляда́ць

2. (about) турбава́цца, хвалява́цца; дбаць;

Who cares? Мяне гэта не турбуе/не цікавіць;

I don’t care. Мне ўсё роўна;

I don’t care a damn/a straw/a button. infml Мне на гэта напляваць.

3. (for) любі́ць, падаба́цца; ру́піцца, дбаць (пра каго/што-н.)

4. мець жада́нне, жада́ць, хаце́ць;

Would you care for a cup of tea? Хочаш/хочаце кубак чаю?

♦

I couldn’t care less infml мне на гэ́та наплява́ць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

care for

а) ру́піцца, дбаць пра каго́-што; забясьпе́чваць каго́

б) любі́ць

I don’t care for it — Я не люблю́ гэ́тага

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

thoughtful

[ˈӨɔtfəl]

adj.

1) уду́млівы, заду́маны

2) руплі́вы, дба́йны, ува́жлівы

She is always thoughtful of her mother — Яна́ заўсёды ру́піцца пра сваю́ ма́ці

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

прилежа́щий

1. прич. які́ (што) стара́ецца; які́ (што) ру́піцца; які́ (што) прымыка́е (да чаго); які́ (што) мяжу́е (з чым), які́ (што) мяжу́ецца (з чым); см. прилега́ть;

2. прил., мат. прыле́глы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)