1) утварэнне адтуліны («прашыванне») у нагрэтым злітку для атрымання загатоўкі трубы.
2) Апрацоўка адтулін (каліброўка) для павышэння дакладнасці іх формы і памеру, памяншэння шурпатасці і ўмацавання паверхневага слоя. Робіцца ратацыйным дорнам на такарных, расточных і інш. станках. Асн. элемент ратацыйнага дорна — шарыкі (або ролікі) з загартаванай сталі, якія пры абкочванні бесперапынна прыціскаюцца да паверхні, што апрацоўваецца. На Беларусі комплекс ратацыйных дорнаў створаны пад кіраўніцтвам Я.Р.Канавалава (Залаты медаль на Лейпцыгскім кірмашы ў 1967).
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
skate
I[skeɪt]1.
n.
1) канёк -нька́m., канькі́pl.
2) ро́лік -а m., ро́лікіpl.
2.
v.i.
ко́ўзацца (на канька́х); е́зьдзіць (на ро́ліках)
II[skeɪt]
n.
скат -а m. (ры́ба)
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
ро́лікм.
1.тэх., эл. Rólle f -, -n, Wálze f -, -n;
2.мн.:
ро́лікіспарт. Róllschuhe pl;
ката́цца на ро́ліках Róllschuh láufen*;
3. (кінаматэрыял) Kúrzfilm m -(e)s, -e; Fílmwerbung f - (рэкламны)
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
АЛМА́ЗНЫ ІНСТРУМЕ́НТ,
інструмент, рэжучая частка якога складаецца з часцінак прыродных ці сінт.алмазаў. Адрозніваюць алмазны інструмент абразіўны, зроблены з алмазных парашкоў на арган. ці метал. звязках (шліфавальныя кругі, хоны, брускі, пілкі), і з алмазных крышталёў (разцы, свердлы, шкларэзы, гравіравальныя іголкі, наканечнікі для цвердамераў, каронкі, долаты, расшыральнікі, брускі, правільныя алоўкі і ролікі). Выкарыстоўваецца для апрацоўкі цвёрдых сплаваў, металаў, шкла, кварцу, жалезабетону, для бурэння свідравін і праўкі шліфавальных кругоў. Забяспечвае высокую якасць апрацоўкі.
1. Раздзяліцца на часткі ад рыўка, рэзкага руху. Цыгарка ў .. [Машы] разарвалася, і махорка высыпалася на зямлю.Шамякін.І вось металічны канат, які павінен абавязкова разарвацца, калі па ім пройдуць ролікі нагружанай скрыні, узнят на мачту.Даніленка.// Дарвацца ў адным або некалькіх месцах. Кашуля разарвалася.
2. Узарваўшыся, распасціся на часткі. Недзе зусім блізка разарваўся снарад.Шамякін.Проста перад танкам разарвалася граната, не даляцеўшы да яго.Чорны.Ён жа думаў пра смерць, Пра сваю, калі раптам снарадам Разарвецца зямля пад нагамі І вочы агнём апячэ.Бураўкін.
3. Стаць несуцэльным, разамкнутым, з разрывам. Вярсты праз дзве лес з аднаго боку дарогі зноў разарваўся вясёлаю палянкаю.Колас.Кабрыялет спускаўся да рачулкі па спадзістым адхоне. Лазняк па берагах разарваўся, паказаўшы драўляны масток.Караткевіч.Калона пахіснулася і разарвалася.Жычка.
4.перан. Спыніцца, парушыцца. Сувязі разарваліся.
5.перан. Пра неабходнасць выканаць адразу мноства спраў, пабываць адразу ў многіх месцах. Старая ледзь не разарвецца: і бульбу свінням у карыце сячэ, і бліны скідае, і мые цадзілку.Васілевіч.Магдалена не магла разарвацца. Ёй усюды трэба было паспець.Чорны.
•••
Хоць разарвіся — ужываецца пры ўказанні на незвычайна вялікую занятасць, неабходнасць быць адразу ў некалькіх месцах.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
