расшчапле́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. расшчапляць — расшчапіць; дзеянне і стан паводле знач. дзеясл. расшчапляцца — расшчапіцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

расскяпля́ць

расшчапляць што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. расскяпля́ю расскяпля́ем
2-я ас. расскяпля́еш расскяпля́еце
3-я ас. расскяпля́е расскяпля́юць
Прошлы час
м. расскяпля́ў расскяпля́лі
ж. расскяпля́ла
н. расскяпля́ла
Загадны лад
2-я ас. расскяпля́й расскяпля́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час расскяпля́ючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

кало́ць

‘рассякаць, расшчапляць

дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. калю́ ко́лем
2-я ас. ко́леш ко́леце
3-я ас. ко́ле ко́люць
Прошлы час
м. кало́ў кало́лі
ж. кало́ла
н. кало́ла
Загадны лад
2-я ас. калі́ калі́це
Дзеепрыслоўе
цяп. час ко́лючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

splinter2 [ˈsplɪntə] v. раско́лваць; раско́лвацца; расшчапля́ць; расшчапля́цца; рассяка́ць

splinter off [ˌsplɪntərˈɒf] phr. v. раско́лвацца; адлуча́цца; разлуча́цца

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

rozłupywać

незак. расколваць, расшчапляць, расшчэпліваць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

пептыда́зы

(ад гр. pepto = стрававую)

ферменты, здольныя расшчапляць пептыды.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

entkppeln

vt раз’ядно́у́ваць, расшчапля́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

кало́цьI разм. (расшчапляць) splten vt; hcken vt (дровы); kncken vt (арэх)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

zersplten

vt раско́лваць, расшчапля́ць (тс. хім.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

drchspalten, durchsplten

vt расшчапля́ць, раско́лваць (сякерай)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)