rozproszyć

зак. рассеяць, распыліць, раздрабніць;

rozproszyć wątpliwości — рассеяць сумненні;

rozproszyć nieprzyjaciela — рассеяць непрыяцеля

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

rozsiać

зак. рассеяць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

рассе́йваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да рассеяць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рассява́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. рассяваць — рассеяць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

распы́рскаць, -аю, -аеш, -ае; -аны; зак., што.

1. Рассеяць дробнымі пырскамі.

Р. ваду.

2. Пырскаючы, зрасходаваць.

Р. адэкалон.

|| незак. распы́рскваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. распы́рскванне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

рассява́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да рассеяць (у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дыспергава́ць

‘рассеяць (рассейваць) што-небудзь у выглядзе дробных часцінак у якім-небудзь асяроддзі’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. дыспергу́ю дыспергу́ем
2-я ас. дыспергу́еш дыспергу́еце
3-я ас. дыспергу́е дыспергу́юць
Прошлы час
м. дыспергава́ў дыспергава́лі
ж. дыспергава́ла
н. дыспергава́ла
Загадны лад
2-я ас. дыспергу́й дыспергу́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час дыспергу́ючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

дыспергава́ць

‘рассеяць (рассейваць) што-небудзь у выглядзе дробных часцінак у якім-небудзь асяроддзі’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. дыспергу́ю дыспергу́ем
2-я ас. дыспергу́еш дыспергу́еце
3-я ас. дыспергу́е дыспергу́юць
Прошлы час
м. дыспергава́ў дыспергава́лі
ж. дыспергава́ла
н. дыспергава́ла
Загадны лад
2-я ас. дыспергу́й дыспергу́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час дыспергава́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

распы́рскаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Распляскаць, рассеяць пырскамі ў розныя бакі. Распырскаць ваду з бочкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

распылі́ць, ‑пылю, ‑пыліш, ‑пыліць; зак., каго-што.

1. Ператварыць у пыл.

2. Рассеяць моцным струменем (вадкасць, парашок). Распыліць адэкалон пульверызатарам.

3. Раскідаць дробнымі часткамі, групамі, пазбавіўшы гэтым дзейснасці, сілы. Распыліць сродкі. Распыліць сілы. // перан. Рассеяць (увагу, энергію і пад.), накіраваўшы адначасова на розныя прадметы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)