раскало́ць, -калю́, -ко́леш, -ко́ле; -калі́; -ко́латы; зак.

1. гл. калоць².

2. перан., каго-што. Раз’яднаць, унёсшы рознагалоссі, супярэчнасці.

Р. групоўку.

|| незак. раско́лваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. раско́лванне, -я, н. і раско́л, -у, м.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

«Вялікі раскол» (рэліг.) 8/96

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

схі́зма, ‑ы, ж.

Раскол, раздзел цэркваў (пераважна пра раздзел царквы праваслаўнай і каталіцкай).

[Ад грэч. schisma.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Стараверства, гл. Раскол

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

раско́льніцтва, ‑а, н.

1. Дзейнасць, паводзіны раскольніка (у 1 знач.).

2. Тое, што і раскол (у 4 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

schism [ˈs(k)ɪzəm] n.

1. раско́л

2. relig. е́рась, схі́зма

3. се́кта

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

rozłam, ~u

м. раскол

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

сэцэ́сія, ‑і, ж.

1. У Старажытным Рыме — дэманстрацыйны выхад плебеяў за рысу горада, што з’яўлялася своеасаблівай формай іх барацьбы з патрыцыямі. // Раскол у якой‑н. арганізацыі.

2. Назва антыпартыйнай нацыяналістычнай групоўкі, якая ўтварылася ў снежні 1924 года ў Цэнтральным камітэце Камуністычнай партыі Заходняй Беларусі. Тады Гурын арганізоўвае раскол партыі (так званую сэцэсію) і абвяшчае сябе кіраўніком адколатай групы. Машара.

[Лац. secessio — пакідаць.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

schism

[ˈsɪzəm,ˈskɪzəm]

n.

1) раско́лm., разьдзяле́ньне n.

2) схі́зма f., раско́л цэ́ркваў

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Рэ́скол ’непаслухмянае дзіця’ (Сл. Гродз., Сл. рэг. лекс.), раско́л ’хуліган’ (Жыв. сл.), расколіна ’тс’ (Янк.), роско́л ’тс’ (ТС). Гл. раскол,

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)