дро́бязь, ‑і, ж.

1. зб. Невялікія прадметы; дробныя рэчы. Сталыя гандляркі на ўсе галасы расхвальвалі свой тавар: рознае жалезнае ламачча, іголкі, ніткі, усякую іншую дробязь. Лынькоў. А маці скрыню пакавала І дробязь розную збірала. Колас. // Дробныя жывыя істоты. У чарацяным гушчары шчабеча ды шастае нейкая птушыная дробязь. Брыль.

2. зб. Дробныя манеты. [Хлопчык] дастаў жменю дробязі і адлічыў некалькі манет. Курто. Мужчына.. дакурыў, памацаў у кішэнях і, напэўна не знайшоўшы дробязі, дастаў з бумажніка новенькі рубель. Корбан.

3. Падрабязнасць, дэталь. Страшэнны рогат стаяў у гэтым, такім знаёмым да самых дробязей, кабінеце. Лынькоў. Паэта цікавілі і хвалявалі ўсе дробязі вясковага жыцця. Кухараў. // Што‑н. нязначнае, малаважнае, не вартае ўвагі. Вой з дэсантам быў у параўнанні з гэтым боем дробяззю. Мележ. — Дамашнія спрэчкі і ўсё іншае .. не мае ніякай вартасці; усё гэта дробязь. Чорны. У цёткі Аўгінні было цяпер шмат работы, і ёй не было калі зважаць на такую дробязь, як парадак у хаце. М. Стральцоў.

•••

Разменьвацца на дробязі гл. разменьвацца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дро́бязь ж.

1. пустя́к м., ме́лочь, безде́лица;

2. собир. (о маленьких существах, предметах) ме́лочь, мелкота́;

◊ разме́ньвацца на ~зі — разме́ниваться на ме́лочи (по мелоча́м);

да са́мых ~зей — до мельча́йших подро́бностей

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

verzétteln

I

1.

vt растра́чваць, марнава́ць

2.

(sich) раскіда́цца, раскі́двацца

sich in Kléinigkeiten ~ — разме́ньвацца на дро́бязі

II

vt зано́сіць на ка́рткі [у катало́г]

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

niggle [ˈnɪgl] v.

1. хвалява́ць, не дава́ць спако́ю, раздражня́ць (злёгку, але на працягу доўгага часу);

It’s been niggling at my mind ever since I bought the car. Гэта думка не дае мне спакою з таго часу, як я набыў машыну.

2. (at smb.) (about/over smth.) прыдзіра́цца да дро́бязі

3. займа́цца глу́пствам, пусцяка́мі; разме́ньвацца на дро́бязі

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

ме́лочь

1. (мелкие вещи) драбяза́, -зы́ ж.;

2. сущ. (мелкие деньги) дро́бныя, род. дро́бных ед. нет; дро́бязь, -зі ж.; дро́бныя гро́шы;

3. перен. (пустяк) дро́бязь, -зі ж., драбні́ца, -цы ж.;

◊

разме́ниваться на ме́лочи, по мелоча́м разме́ньвацца на дро́бязі.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

драбяза́ ж.

1. (дробныя рэчы) Kléinzeug n -(e)s, -e; kléines Zeug; kléine Gégenstände pl; Krímkrams m -es (разм.);

2. (неістотнае) Kléinigkeit f -, -en; Belánglosigkeit f -, -en; ;

жыццёвая драбяза́ die Kléinigkeiten des Álltags;

◊

разме́ньвацца на драбязу́ sich verzétteln;

3. разм. (дзеці) kléine Kínder; Króppzeug n -(e)s

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

drobny

drobn|y

1. дробны; маленькі, невялікі;

~e kroki — дробныя крокі;

~e dzieci — маленькія дзеці;

2. ~e мн. дробныя, дробязь; дробныя грошы;

rozmienić na ~e — размяняць на дробныя грошы; размяняць;

nie mam ~ych — у мяне няма дробных; у мяне няма дробязі;

~a szlachta гіст. дробная шляхта;

rozmieniać się na ~e — разменьвацца на дробязі

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)