Régenbogenhaut

f -, -häute ра́дужная абало́нка

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

tęczówka

ж. анат. радужная абалонка

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

пабе́гласць, ‑і, ж.

Спец. Уласцівасць металу мяняць колер пры награванні. Пабегласць сталі. // Стракатая радужная афарбоўка паверхневага слоя мінералу, якая ўтвараецца пры акісленні.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

оболо́чка прям., перен. абало́нка, -кі ж.;

оболо́чка аэроста́та абало́нка аэ́растата;

ра́дужная оболо́чка ра́дужная абало́нка;

рогова́я оболо́чка анат. рагава́я абало́нка;

сли́зистая оболо́чка анат. слі́зістая абало́нка;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абало́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак, ж.

1. Покрыва ў выглядзе шкарлупіны, скуркі (у пладах), верхні слой чаго-н., покрыўная тканка.

А. зерня.

А. арэха.

2. перан. Форма вонкавага выяўлення якога-н. унутранага зместу.

○

Радужная а. Слізістая а.

|| прым. абало́нкавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

і́рыс, ‑а, м.

Спец. Радужная абалонка вока.

[Ад грэч. iris — радуга.]

іры́с, ‑у, м.

1. Сорт цвёрдых цукерак у выглядзе плітачак карычневага колеру, якія робяцца з малака, цукру і патакі.

2. Сорт каляровых нітак для вышывання і вязання.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

iris

[ˈaɪrɪs]

n.

1) Anat. ра́дужная абало́нка (во́ка), і́рыс -а m.

2) Bot. і́рыс -а, каса́ч -а́ m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

ірыдыядыягно́стыка

(ад гр. iris, -idos = радуга, радужная абалонка + дыягностыка)

распазнаванне хвароб у чалавека па стану яго радужнай абалонкі вока, «вочная» дыягностыка.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

ірыдадыягно́стыка

(ад гр. iris, -idos = радуга, радужная абалонка + diagnostikos = здольны распазнаваць)

мед. распазнаванне хвароб у чалавека па радужнай абалонцы яго вачэй; «вочная» дыягностыка.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

іры́с

(гр. iris = радуга)

1) радужная абалонка вока;

2) сорт цукерак у выглядзе плітачак карычневага колеру, якія робяцца з малака, цукру і патакі;

3) суканыя каляровыя ніткі для вышывання, вязання.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)