Verbum

анлайнавы слоўнік

Рабін Іцхак

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

ра́ввин ра́бін, -на м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

рабі́на

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

	адз.	мн.
Н.	рабі́на	рабі́ны
Р.	рабі́ны	рабі́н
Д.	рабі́не	рабі́нам
В.	рабі́ну	рабі́ны
Т.	рабі́най рабі́наю	рабі́намі
М.	рабі́не	рабі́нах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

rabbi [ˈræbaɪ] n. (pl. rabbis)

1. ра́бін

2. bibl. ра́бі, наста́ўнік

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

rabbi

[ˈræbaɪ]

ра́бін -а m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

rabin

м. рэл. рабін

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Rabbíner

m -s, - рэл. ра́бін

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

Рэ́бе ’спадар (пры звароце да яўрэя) (Нас.). З ідыш reb ’спадар (зварот) < ст.-яўр. rabbī ’настаўнік (зварот)’. Магчыма, форма рэбе ўтварылася пад уплывам клічнага склону (параўн. пан — пане). Гл. яшчэ рабін ₁.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

рубі́н, ‑у, м.

Каштоўны камень чырвонага колеру. Дзе шуміць пад ветрамі Урал на вяршынях кастрамі рабін, нібы долю сваю, каля скал рудакопы шукалі рубін. Вялюгін. Толькі рубін блішчыць на пярсцёнку ранейшым бляскам. Бядуля.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нядо́ўгі, ‑ая, ‑ае.

1. Які цягнецца кароткі час; кароткачасовы. Пасля нядоўгай .. артылерыйскай падрыхтоўкі падраздзяленне чырвонаармейцаў пайшло ў атаку. Колас.

2. Даволі кароткі. Уздоўж паўднёвага вала, пад навіссю рабін, якія густа пунсавелі гронкамі ягад, нядоўгім радком стаялі клеткі. Ракітны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)