пістоль 2, ‑я, м. і пістоля, ‑і, ж.

Уст. Пісталет.

[Фр. pistole.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

pistol

[ˈpɪstəl]

n.

пістале́т -а m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

train a gun

настаўля́ць пістале́т

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

korkowiec

м. коркавы пісталет (цацка)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

мантэкрыста, нескл., н.

Сістэма дробнакаліберных ружжаў і пісталетаў; ружжо або пісталет гэтай сістэмы.

[Фр. Monte — Cristo ад імя героя рамана А. Дзюма «Граф Мантэ-Крыста».]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

derringer

[ˈdеrɪŋdʒər]

n.

дэ́рынджэр -а m. (пістале́т)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

handgun [ˈhændgʌn] n. лёгкая агнястрэ́льная збро́я (якую можна трымаць адной рукой: пісталет, аўтамат і да т.п.)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Léuchtpistole

f -, -n раке́тніца, раке́тны пістале́т

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

дуэльны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да дуэлі. Дуэльныя правілы. // Прызначаны для дуэлі. Дуэльны пісталет.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

браўнінг, ‑а, м.

Аўтаматычны пісталет асобай сістэмы. Нявідны выхапіў браўнінг і выстраліў не цэлячыся. Колас.

[Ад уласн. імя.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)