крыла́ты, -ая, -ае.

1. Які мае крылы (у 1—3 знач.).

К. птах.

Крылатая ракета.

2. перан. Акрылены, узнёслы.

Крылатая фантазія.

○

Крылатыя словы — трапныя, характэрныя словы, якія сталі хадавымі, шырокаўжывальнымі.

|| наз. крыла́тасць, -і, ж. (да 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

быстракры́лы, ‑ая, ‑ае.

Які хутка лётае, з быстрымі крыламі. Быстракрылы птах.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

fowl [faʊl] n. (pl. fowl or fowls)

1. сво́йская пту́шка

2. poet. птах

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

пта́ха ж., прост. птах, род. птаха м., пташка, -кі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ли́ра​III зоол. лі́ра, -ры ж.;

ли́ра-пти́ца зоол. лі́ра-птах.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

кіпцюра́сты, ‑ая, ‑ае.

З вялікімі і вострымі кіпцюрамі. Кіпцюрасты кружыць птах Над бярозкай — ажно страх. Шушкевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

◎ Пнюшок (пам.-ласк.) ’пянёк’ (Яўс.; кліч., Жыв. сл.), з ’птах, якое з пень (гл.), параўн. пянчук.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Síngvogel

m -s, -vögel пе́ўчая пту́шка, пе́ўчы птах

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

◎ Пта́шыць ’карпатліва збіраць, назапашваць’ (тураў., Выг.). Дэрыват ад птах (гл.). Параўн. рус. пташить, але з супрацьлеглым значэннем ’пырхаць; весці легкадумнае жыццё’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

птушка; пташка, птаха, птах (разм.)

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)