канані́чны, -ая, -ае.

1. Які адпавядае канону.

2. Прызнаны царквой у якасці Свяшчэннага Пісання.

Кананічныя кнігі.

3. Прыняты за ўзор, цвёрда ўстаноўлены.

Кананічныя тэксты.

|| наз. канані́чнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прыма́к, -а́, мн. -і́, -о́ў, м.

Зяць, прыняты ў сям’ю жонкі, які жыве ў доме жонкі.

|| прым. прыма́чы, -ая, -ае і прыма́цкі, -ая, -ае.

Прымачы хлеб — сабачы (прымаўка).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

агульнапрыня́ты, ‑ая, ‑ае.

Звычайны, прыняты ўсімі; які прымяняецца ўсімі. Агульнапрыняты пункт гледжання.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аднагало́сны, ‑ая, ‑ае.

Агульны, аднадушны; прыняты ўсімі ўдзельнікамі сходу, пасяджэння і пад.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

usuéll

a прыня́ты, звыча́йны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

obligát

a абавязко́вы; прыня́ты

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

regulation​2 [ˌregjuˈleɪʃn] adj. прыня́ты, усталява́ны, прадпі́саны;

regulation uniform абмундзірава́нне

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

караго́дны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да карагода, прыняты ў карагодзе. Карагодныя песні. Карагодныя гульні.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

залі́чаны (куда-н.) ángestellt, éingestellt; áufgenommen (прыняты)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

обла́сканный (о человеке) ласка́ва (ве́тліва) прыня́ты, суце́шаны; (о животном) абла́шчаны;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)