прыклада́цца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.

1. Незак. да прыкласціся, прылажыцца.

2. Зал. да прыкладаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

hinzúlegen

vt прыклада́ць, дадава́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

стара́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца; незак.

1. Рабіць што-н. са стараннем.

С. на жніве.

2. з інф. Імкнуцца зрабіць што-н., прыкладаць намаганні да чаго-н.

С. выйсці раней на працу.

С. вучыцца.

|| зак. пастара́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

przykładać

незак. прыкладваць, прыкладаць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

exert [ɪgˈzɜ:t] v.

1. ужыва́ць (сілу, уменне);

exert influence/pressure ужыва́ць уплы́ў/ціск

2. : exert oneself прыклада́ць намага́нні

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

*Лажа́ць, ложа́ць ’прыкладаць, класці’ (ТС). Рэлікт імперфектыва-ітэратыва ložati з суфіксам ‑ati ў апазіцыі з ložiti ’лажыць, класці’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

ánwenden

* vt ужыва́ць, прыклада́ць

étwas auf sich ~ — прыма́ць на свой раху́нак

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

rubber-stamp

[,rʌbərˈstæmp]

v.i.

1) ста́віць штэ́мпэль, прыклада́ць пяча́тку, штэмплява́ць

2) informal зацьвярджа́ць аўтаматы́чна, бязду́мна

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

прыклада́нне ср.

1. прикла́дывание;

2. приложе́ние;

3. приложе́ние;

4. разг. прибавле́ние;

1-4 см. прыклада́ць 1-3, 5

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Прэ́гці, прэ́гціса ’вельмі хацець’ (ТС), прэ́гчыся ’моцна, прагна імкнуцца, дамагацца чаго-небудзь’, ’прыкладаць непамерныя намаганні для дасягнення мэты; высільвацца’ (ТСБМ, Сцяшк.), са скуры прэ́гчыся ’старацца як моц-сілы’ (Янк. БФ). Гл. пра́гнуць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)