адру́піць
‘вы´клікаць неспакой, хваляванне, пэўнае жаданне (яму адрупіла прыйсці)’
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
- |
- |
| 2-я ас. |
- |
- |
| 3-я ас. |
адру́піць |
- |
| Прошлы час |
| м. |
- |
- |
| ж. |
- |
| н. |
адру́піла |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
пару́піць
‘вы´клікаць неспакой, хваляванне, пэўнае жаданне (яму парупіла прыйсці)’
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
- |
- |
| 2-я ас. |
- |
- |
| 3-я ас. |
пару́піць |
- |
| Прошлы час |
| м. |
- |
- |
| ж. |
- |
| н. |
пару́піла |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
закало́дзець
‘запуставаць, прыйсці ў непрыдатнасць’
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
- |
- |
| 2-я ас. |
- |
- |
| 3-я ас. |
закало́дзее |
закало́дзеюць |
| Прошлы час |
| м. |
закало́дзеў |
закало́дзелі |
| ж. |
закало́дзела |
| н. |
закало́дзела |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
закало́дзеўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
узліхама́ніць
‘прывесці каго-небудзь, што-небудзь у стан ліхаманкі; прыйсці ў стан ліхаманкі’
дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
- |
- |
| 2-я ас. |
- |
- |
| 3-я ас. |
узліхама́ніць |
- |
| Прошлы час |
| м. |
- |
- |
| ж. |
- |
| н. |
узліхама́ніла |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
паразуме́нне, -я, н.
Згода, аднадушнасць, разуменне адзін аднаго.
Прыйсці да паразумення.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
загне́вацца, -аюся, -аешся, -аецца; зак. (разм.).
Прыйсці ў гнеў, пачаць гневацца.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
збянтэ́жыцца, -жуся, -жышся, -жыцца; зак.
Прыйсці ў замяшанне, разгубіцца.
З. ад нечаканасці.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
образу́миться абразу́міцца, прыйсці́ да ро́зуму, аду́мацца, паразумне́ць;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
прыцё́паць
‘прыйсці’
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
прыцё́паю |
прыцё́паем |
| 2-я ас. |
прыцё́паеш |
прыцё́паеце |
| 3-я ас. |
прыцё́пае |
прыцё́паюць |
| Прошлы час |
| м. |
прыцё́паў |
прыцё́палі |
| ж. |
прыцё́пала |
| н. |
прыцё́пала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
прыцё́пай |
прыцё́пайце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
прыцё́паўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
прийти́ сов., в разн. знач. прыйсці́, мног. папрыхо́дзіць;
прийти́ на заня́тия прыйсці́ (папрыхо́дзіць) на заня́ткі;
пришла́ весна́ прыйшла́ вясна́;
прийти́ к пра́вильному реше́нию прыйсці́ да пра́вільнага рашэ́ння;
прийти́ в ве́тхость састарэ́ць, струхля́вець;
◊
прийти́ в го́лову (на ум) прыйсці́ ў галаву́;
прийти́ в себя́ апа́мятацца;
прийти́ в восто́рг прыйсці́ ў захапле́нне;
прийти́ в созна́ние апрыто́мнець;
прийти́ к ша́почному разбо́ру прыйсці́ ў свіны́я галасы́;
прийти́ на по́мощь прыйсці́ на дапамо́гу.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)