Verbum

кашчу́нстваваць, -вую, -вуеш, -вуе; -вуй; незак.

Блюзнерыць, праяўляць кашчунства да каго-, чаго-н.

лі́тавацца, -туюся, -туешся, -туецца; -туйся; незак., над кім-чым.

Берагчы, праяўляць літасць, міласэрнасць.

маладу́шнічаць, -аю, -аеш, -ае; незак.

Праяўляць маладушнасць, нерашучасць.

|| зак. змаладу́шнічаць, -аю, -аеш, -ае.

мя́цца², мну́ся, мне́шся, мне́цца; мнёмся, мняце́ся, мну́цца; мніся; незак. (разм.).

Праяўляць нерашучасць, саромецца, вагацца.

бяздзе́йнічаць, -аю, -аеш, -ае; незак.

Нічога не рабіць, не праяўляць дзейнасці.

Яна цэлымі днямі бяздзейнічае.

крываду́шнічаць, -аю, -аеш, -ае; незак.

Паступаць няшчыра, праяўляць у паводзінах ілжывасць, прытворства.

|| наз. крываду́шнічанне, -я, н.

непако́іцца, -ко́юся, -ко́ішся, -ко́іцца; незак.

1. Адчуваць неспакой, трывогу; хвалявацца.

Н. перад дакладам.

2. Праяўляць клопат, турбавацца.

Н. за сына.

лютава́ць, -ту́ю, -ту́еш, -ту́е; -ту́й; незак.

1. Праяўляць лютасць, жорсткасць.

Лютуе вораг.

2. перан. Праяўляцца з вельмі вялікай сілай.

Лютавала зіма.

псіхава́ць, псіху́ю, псіху́еш, псіху́е; псіху́й; незак. (разм.).

Траціць псіхічную раўнавагу; праяўляць нервознасць.

|| аднакр. псіхану́ць, -ну́, -не́ш, -не́; -нём, -няце́, -ну́ць; -ні́.