зухава́ць

‘праяўляць спрыт, ліхасць’

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. зуху́ю зуху́ем
2-я ас. зуху́еш зуху́еце
3-я ас. зуху́е зуху́юць
Прошлы час
м. зухава́ў зухава́лі
ж. зухава́ла
н. зухава́ла
Загадны лад
2-я ас. зуху́й зуху́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час зуху́ючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)