дзеянне,

праява актыўнасці.

т. 6, с. 109

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Прад’ява ’прадказанне’ (мядз., Сл. ПЗБ). Гл. праява.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

manifestation

[,mænɪfeˈsteɪʃən]

n.

1) прая́ва f., выяўле́ньне n.

manifestation of one’s courage — прая́ва адва́гі

2) маніфэста́цыя f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Відань ’прывід, здань, праява’ (КТС, Я. Скрыган) — кантамінаванае новаўтварэнне ад відзець і здань.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

параксі́зм, ‑у, м.

1. Моцны прыступ якой‑н. хваробы або абвастрэнне яе, якое адбываецца перыядычна. Параксізм кашлю.

2. перан. Прыступ якога‑н. душэўнага ўзбуджэння, пачуцця і знешняя яго праява.

[Грэч. paraxysmós — узбуджэнне, раздражненне.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

przejaw, ~u

м. праява; праяўленне; сімптом;

ten przejaw troskliwości wzruszył mnie — гэтая праява клопату кранула мяне

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

exertion

[igˈzɜ:rʃən]

n.

1) напру́жаная дзе́йнасьць, вы́сілкі pl., намага́ньне n.

2) прая́ва (ула́ды)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Ánzeichen

n -s, -

1) прыкме́та; знак; прая́ва; сімпто́м

2) юрыд. до́каз

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Manifestatión

f -, -en

1) маніфеста́цыя

2) прая́ва, выяўле́нне, выка́званне

3) апублікава́нне

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

apparition

[,æpəˈrɪʃən]

n.

1) здань f., пры́від -у m.; прая́ва f.

2) дух -а m.

3) зьяўле́ньне n.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)