праслу́хванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. праслухваць — праслухаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

даслу́хаць, -аю, -аеш, -ае; зак., каго-што.

Выслухаць да канца; праслухаць да якога-н. месца.

Д. прамову.

Так і не даслухаў лектара.

|| незак. даслу́хваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

праслу́хваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да праслухаць (у 1–5 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адслу́хаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Праслухаць што‑н. Адслухаць дзве лекцыі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

праслу́ханы в разн. знач. прослу́шанный; см. праслу́хаць I

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

праслу́хваць несов., в разн. знач. прослу́шивать; см. праслу́хаць 1

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вы́слухаць, -аю, -аеш, -ае; -аны; зак., каго-што.

1. Праслухаць да канца.

В. скаргу.

В. сімфонію.

2. Даследаваць на слых.

В. работу сэрца.

|| незак. выслу́хваць, -аю, -аеш, -ае і выслухо́ўваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

праслухо́ўваць гл. праслухаць 1., 2.

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Про́слых ’чуткі’ (Гарэц.), про́слух ’тс’ (Нас.). Укр. про́слух ’тс’. Да праслухаць (гл. слухаць, слых).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

даслу́хаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.

Выслухаць да канца; праслухаць да якога‑н. месца, часткі. Даслухаць да канца апошнія паведамленне Даслухаць апавяданне да канца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)