праслу́хаць
1. (выслухаць) ánhören vt, hören vt;
праслу́хаць курс ле́кцый éinen Vórlesungszyklus hören
2. мед. ábhorchen vt;
праслу́хаць лёгкія мед. die Lúngen ábhorchen;
3. (не пачуць) überhö́ren vt, sich (D) etw. (A) entgéhen lássen*
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
праслухо́ўваць гл. праслухаць 1., 2.
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
недачу́ць (праслухаць) überhö́ren vt, nicht recht hören, nur halb hören; mit hálbem Ohr hören
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
ánhören
vt вы́слухаць
sich (D) etw. ~ — праслу́хаць (што-н.)
das hört sich gut [schlecht] аn — гэ́та (не)прые́мна слу́хаць
man hört ihm an, dass… — па яго́ го́ласу чува́ць, што…
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)