«Поўны збор законаў Расійскай імперыі»

т. 12, с. 520

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

благогове́йный по́ўны глыбо́кай паша́ны, по́ўны глыбо́кай пава́гі;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пухна́цік

‘тоўсты, поўны чалавек; ласкальна пра ката´’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. пухна́цік пухна́цікі
Р. пухна́ціка пухна́цікаў
Д. пухна́ціку пухна́цікам
В. пухна́ціка пухна́цікаў
Т. пухна́цікам пухна́цікамі
М. пухна́ціку пухна́ціках

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

пухна́цік

‘тоўсты, поўны чалавек; ласкальна пра ката´’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. пухна́цік пухна́цікі
Р. пухна́ціка пухна́цікаў
Д. пухна́ціку пухна́цікам
В. пухна́ціка пухна́цікаў
Т. пухна́цікам пухна́цікамі
М. пухна́ціку пухна́ціках

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

испо́лненныйII уст. (чего, чем полный) по́ўны; (преисполненный) по́ўны; (охваченный) ахо́плены, апанава́ны;

испо́лненный эне́ргии по́ўны эне́ргіі; см. испо́лнитьII.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

фія́ска, нескл., н.

Няўдача, поўны правал.

Пацярпець ф.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

напаўго́ласу, прысл.

Не на поўны голас.

Спяваць н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

мажны́, -а́я, -о́е.

Дзябёлы, поўны, моцнага целаскладу.

М. мужчына.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

разва́л, -у, м.

Поўны разлад, разруха, беспарадак.

Р. у гаспадарцы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ве́лічны, -ая, -ае.

1. Поўны велічы (у 2 знач.), урачыстасці; грандыёзны.

Велічная мэта.

В. помнік.

2. Важны, горды, поўны ўласнай гордасці.

Велічная поза.

В. позірк.

|| наз. ве́лічнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)