га́ймараў, -ава.

У выразе: гаймарава поласць — парная поласць, што знаходзіцца ў верхняй сківіцы чалавека.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

по́лость​I анат., бот. по́ласць, -ці ж., мн. по́ласці, -цей;

брюшна́я по́лость брушна́я по́ласць;

по́лость сте́бля по́ласць сцябла́.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

га́ймараў, ‑ава.

У выразе: гаймарава поласць гл. поласць.

[Ад уласн. імя.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

га́ймараў: ~рава по́ласць анат. га́йморова по́лость

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Múndhöhle

f -, -n ро́тавая по́ласць, по́ласць ро́та

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

га́йморов / га́йморова по́лость анат. га́ймарава по́ласць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ротово́й ро́тавы;

ротова́я по́лость ро́тавая по́ласць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

cavity [ˈkævəti] n.

1. упа́дзіна; по́ласць

2. med. по́ласць, каве́рна;

a cavity in a tooth дупло́ ў зу́бе

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

зеў, зе́ва, мн. зе́вы, зе́ваў, м.

Адтуліна, што злучае поласць рота з глоткай.

Слізістая абалонка зева.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

гало́сны, -ая, -ае.

Пра гук мовы: які ўтвараецца пры свабодным праходжанні паветра праз поласць рота.

Г. гук.

Ненаціскныя галосныя (наз.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)