Verbum

дако́рлівы, -ая, -ае.

Які выражае дакор.

Д. позірк.

|| наз. дако́рлівасць, -і, ж.

атарапе́лы, -ая, -ае (разм.).

Разгублены, збянтэжаны.

А. позірк.

|| наз. атарапе́ласць, -і, ж.

умо́льны, -ая, -ае.

Які выражае моцную просьбу.

У. позірк.

Умольна (прысл.) глядзець.

гне́ўны, -ая, -ае.

1. Ахоплены гневам.

Г. адміністратар.

2. Злосны, грозны.

Г. позірк.

ро́спачны, -ая, -ае.

У якім адчуваецца роспач; поўны роспачы.

Р. крык.

Р. позірк.

яхі́дны, -ая, -ае.

Каварны, з’едлівы.

Я. чалавек.

Я. позірк.

|| наз. яхі́днасць, -і, ж.

утаро́піцца, -плюся, -пішся, -піцца; зак., у каго-што.

Не зводзячы вачэй, углядзецца ў каго-, што-н.; стаць пільным, накіраваным (пра вочы, позірк).

Чаго ты ў мяне ўтаропіўся? Яго позірк утаропіўся ўдаль.

|| незак. утаро́плівацца, -аюся, -аешся, -аецца.

знява́жлівы, -ая, -ае.

Які змяшчае ў сабе знявагу.

З. позірк.

|| наз. знява́жлівасць, -і, ж.

запыта́льны, -ая, -ае.

Які выражае запытанне (у 1 знач.).

З. позірк.

|| наз. запыта́льнасць, -і, ж.

выра́злівы, -ая, -ае.

Які выражае ўнутраныя перажыванні або якасці.

В. позірк.

|| наз. выра́злівасць, -і, ж.