плаці́цца несов., страд. плати́ться; см. плаці́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

плацежаздо́льны, -ая, -ае (афіц.).

Здольны пакрыць свае грашовыя абавязацельствы, які мае магчымасць плаціць.

П. пакупнік.

|| наз. плацежаздо́льнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

вознагражда́ть несов. узнагаро́джваць; (платить) плаці́ць; (благодарить) дзя́каваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

пла́та¹, -ы, ДМ пла́це, ж.

1. гл. плаціць.

2. Грашовая ўзнагарода, кампенсацыя за што-н.

Заработная п.

П. за паслугі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

няўсто́йка ж. неусто́йка;

плаці́ць ~ку — плати́ть неусто́йку

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

нядо́імка, -і, ДМ -мцы, мн. -і, -мак, ж.

Частка падатку, збору, не ўнесеная плацельшчыкам у тэрмін.

Плаціць нядоімку.

|| прым. нядо́імкавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

плаце́ж, -цяжу́, м.

1. гл. плаціць.

2. мн. -цяжы́, -о́ў. Сума, якая павінна быць выплачана.

Вялікі п.

|| прым. плаце́жны, -ая, -ае.

Плацежнае абавязацельства.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

ра́та, -ы, ДМ ра́це, мн. -ы, рат, ж. (разм.).

Адна з частак агульнай платы, доўгу і пад.

Плаціць грошы ў дзве раты.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

плаці́цца, плаціцца; незак.

Зал. да плаціць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падатказдо́льны, ‑ая, ‑ае.

Які здольны плаціць падатак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)