Verbum

пасумне́лы, ‑ая, ‑ае.

Які стаў сумным, сумнейшым. Людзі ўсталі і, пасумнелыя, паніклі галовамі... Пестрак.

вяро́ўчына, ‑ы, ж.

Разм. Кусок, абрывак вяроўкі. Старая рабочая куртка была падпяразана вяроўчынай. Пестрак.

гнуса́віць, ‑саўлю, ‑савіш, ‑савіць; незак.

Разм. Гугнявіць. — Гмм... — гнусавіць сабе ў нос Шчыгельчык. Пестрак.

зашархаце́ць, ‑ціць; зак.

Разм. Пачаць шархацець. // Прашархацець. Зашархацела за плотам, падышоў другі паставы. Пестрак.

вы́сілак, ‑лку, м.

Разм. Напружанне, намаганне. А робіць .. [хлапец] работу сваю без ніякага высілку. Пестрак.

пасур’ёзнець, ‑ею, ‑ееш, ‑ее; зак.

Стаць сур’ёзным, больш сур’ёзным. Нават Арцём Світка пасур’ёзнеў, задумаўся. Пестрак.

краса́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.

Высякаць агонь крэсівам. Скруціўшы папяросу, Хомчык стаў красаць агонь. Пестрак.

куліна́рства, ‑а, н.

Занятак кулінара. Сава .. намагаўся хоць чым-небудзь дапамагчы Андрэю ў кулінарстве. Пестрак.

лізаблю́д, ‑а, М ‑дзе, м.

Разм. Прыслужнік, падліза. [Дзямян:] — Людзі ўслед [леснікам] крычалі: «Панскія найміты, лізаблюды!» Пестрак.

замо́цны, ‑ая, ‑ае.

Разм. Занадта моцны. [Палавіна варот] адчынілася павольна і не зарыпела — замоцны быў штуршок. Пестрак.