лізаблю́д, ‑а, М ‑дзе, м.
Разм. Прыслужнік, падліза. [Дзямян:] — Людзі ўслед [леснікам] крычалі: «Панскія найміты, лізаблюды!» Пестрак.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)