пе́ўнік гл. певень.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

растлусце́лы, -ая, -ае.

Тое, што і растаўсцелы.

Р. певень.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

заспява́ць¹, -а́ю, -а́еш, -а́е; зак.

Пачаць спяваць.

Галасіста заспяваў певень.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

галагу́цкі, -ая, -ае (разм.).

Галандскі (пра пароду курэй).

Г. певень.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

каплу́н, -а́, мн. -ы́, -о́ў, м.

Пакладаны певень, якога адкормліваюць на мяса.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

rooster [ˈru:stə] n. пе́вень

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

пяву́нчык

‘той, хто спявае, спявак; птушка, певень’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. пяву́нчык пяву́нчыкі
Р. пяву́нчыка пяву́нчыкаў
Д. пяву́нчыку пяву́нчыкам
В. пяву́нчыка пяву́нчыкаў
Т. пяву́нчыкам пяву́нчыкамі
М. пяву́нчыку пяву́нчыках

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

пяву́нчык

‘той, хто спявае, спявак; птушка, певень’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. пяву́нчык пяву́нчыкі
Р. пяву́нчыка пяву́нчыкаў
Д. пяву́нчыку пяву́нчыкам
В. пяву́нчыка пяву́нчыкаў
Т. пяву́нчыкам пяву́нчыкамі
М. пяву́нчыку пяву́нчыках

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

cockerel [ˈkɒkərəl] n. пе́ўнік, малады́ пе́вень

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

галагу́т, ‑а, М ‑гуце, м.

Галагуцкі певень, певень галандскай пароды. Жыў-быў на свеце і певень-галагут. Вітка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)