precipitous [prɪˈsɪpɪtəs] adj. fml

1. круты́, абры́вісты

2. паспе́шны;

a precipitous decision паспе́шнае рашэ́нне

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

pośpieszny

паспешны; скоры, хуткі;

pociąg pośpieszny — хуткі цягнік

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

курсо́рны

(лац. cursorius = беглы)

паспешны;

к-ае чытанне — хуткае чытанне тэксту без падрабязнага яго разгляду (параўн. статарны).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

premature [ˈpremətʃə] adj.

1. дача́сны, заўча́сны;

a premature birth заўча́сныя ро́ды

2. паспе́шны, неабду́маны;

a premature decision паспе́шнае/неабду́манае рашэ́нне

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

э́кстранны

(ад лац. extra = звыш, па-за)

1) паспешны, тэрміновы (напр. э-ая тэлеграма);

2) надзвычайны, непрадугледжаны (напр. э-ая справа).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

э́кстранны, ‑ая, ‑ае.

1. Паспешны, неадкладны, тэрміновы. Экстранная тэлеграма. □ Машыніст заўважыў хлопчыка тады, калі ўжо і экстраннае тармажэнне не магло памагчы... Васілёнак. Шэмет папрасіў слова для экстраннага паведамлення. Лобан.

2. Які патрабуе неадкладнага ўмяшання, вырашэння і пад.; надзвычайны, непрадугледжаны. Сёння дзень не аперацыйны, калі не будзе якога экстраннага выпадку, то можна адчуваць сябе вальней. Арабей.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

rapid-fire [ˌræpɪdˈfaɪə] adj. паспе́шлівы, паспе́шны; рапто́ўны;

a rapid-fire talk балбатня́ без перады́шкі;

answer rapid-fire questions адка́зваць на пыта́нні, які́я задаю́ць адно́ за адны́м

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

э́кстранны

(ад лац. extra = звыш, па-за)

1) паспешны, тэрміновы (напр. э-ая тэлеграма);

2) надзвычайны, непрадугледжаны (напр. э-ая справа).

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

Пашпа́рыць 1 ’хутка пайсці’ (в.-дзв., Шатал.). Да па- і шпаркі (гл.). Аналагічна літ. skúosti ’хутка пайсці’ (< skubùs ’паспешны, шпаркі’, paskubà ’паспешнасць’).

Пашпа́рыць 2 ’кінуць, шпурнуць’ (дзярж., Нар. сл.). Балтызм (?). Параўн. брасл. шпа́рг̌ацца ’кідацца’, раг. шпа́рг̌аць ’кідаць чым-н., шыбаць, шпурляць’ (Сл. ПЗБ), роднасным да якіх Грынавяцкене (там жа, 5, 495) лічыць літ. spirgė́ti ’кідацца’. Галосны ‑а́‑ з ‑і‑, дзякуючы наступнаму ‑r‑.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

previous [ˈpri:viəs] adj.

1. папярэ́дні;

She has two children from a previous marriage. У яе двое дзяцей ад папярэдняга шлюбу.

2. заўча́сны, паспе́шны;

They have been a little too previous. Яны крыху паспяшаліся.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)