паматлашы́ць
‘парваць на шматкі, пабіць, панішчыць каго-небудзь, што-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
паматлашу́ |
паматло́шым |
| 2-я ас. |
паматло́шыш |
паматло́шыце |
| 3-я ас. |
паматло́шыць |
паматло́шаць |
| Прошлы час |
| м. |
паматлашы́ў |
паматлашы́лі |
| ж. |
паматлашы́ла |
| н. |
паматлашы́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
паматлашы́ |
паматлашы́це |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
паматлашы́ўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
паматлашы́ць
‘парваць на шматкі, пабіць, панішчыць каго-небудзь, што-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
паматлашу́ |
паматлашы́м |
| 2-я ас. |
паматлашы́ш |
паматлашыце́ |
| 3-я ас. |
паматлашы́ць |
паматлаша́ць |
| Прошлы час |
| м. |
паматлашы́ў |
паматлашы́лі |
| ж. |
паматлашы́ла |
| н. |
паматлашы́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
паматлашы́ |
паматлашы́це |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
паматлашы́ўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
cut loose
аддзялі́цца, парва́ць дачыне́ньні
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
пашматава́ць
‘парваць на шматы, пашкуматаць каго-небудзь, што-небудзь; паздзеквацца з каго-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
пашмату́ю |
пашмату́ем |
| 2-я ас. |
пашмату́еш |
пашмату́еце |
| 3-я ас. |
пашмату́е |
пашмату́юць |
| Прошлы час |
| м. |
пашматава́ў |
пашматава́лі |
| ж. |
пашматава́ла |
| н. |
пашматава́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
пашмату́й |
пашмату́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
пашматава́ўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
адцура́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца; зак., каго-чаго.
Адрачыся, парваць сувязь, адносіны з кім-, чым-н.; перастаць прызнаваць за ісціну што-н. роднае, блізкае, сваё; пакінуць прызнаваць.
А. родных, блізкіх.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
tear up
парва́ць, разарва́ць (на кава́лкі)
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
зашкумата́ць
‘пачаць шкуматаць - матляючы, тузаючы ў розныя бакі, ірваць, імкнуцца парваць каго-небудзь, што-небудзь на часткі’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
зашкумата́ю |
зашкумата́ем |
| 2-я ас. |
зашкумата́еш |
зашкумата́еце |
| 3-я ас. |
зашкумата́е |
зашкумата́юць |
| Прошлы час |
| м. |
зашкумата́ў |
зашкумата́лі |
| ж. |
зашкумата́ла |
| н. |
зашкумата́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
зашкумата́й |
зашкумата́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
зашкумата́ўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
зашкума́ціць
‘пачаць шкумаціць - матляючы, тузаючы ў розныя бакі, ірваць, імкнуцца парваць каго-небудзь, што-небудзь на часткі’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
зашкума́чу |
зашкума́цім |
| 2-я ас. |
зашкума́ціш |
зашкума́ціце |
| 3-я ас. |
зашкума́ціць |
зашкума́цяць |
| Прошлы час |
| м. |
зашкума́ціў |
зашкума́цілі |
| ж. |
зашкума́ціла |
| н. |
зашкума́ціла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
зашкума́ць |
зашкума́цьце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
зашкума́ціўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
naderwać
зак. надарваць; парваць
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
pozrywać
зак. пазрываць; парваць
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)