пашматава́ць
‘парваць на шматы, пашкуматаць каго-небудзь, што-небудзь; паздзеквацца з каго-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| пашмату́ю | пашмату́ем | |
| пашмату́еш | пашмату́еце | |
| пашмату́е | пашмату́юць | |
| Прошлы час | ||
| пашматава́ў | пашматава́лі | |
| пашматава́ла | ||
| пашматава́ла | ||
| Загадны лад | ||
| пашмату́й | пашмату́йце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| пашматава́ўшы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)