сниже́ние зніжэ́нне, -ння ср.; паніжэ́нне, -ння ср.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

гіпатані́я, ‑і, ж.

Паніжэнне крывянога ціску.

[Ад грэч. hypó — пад, знізу і tónos — напружанне.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гіпадынамі́я, ‑і, ж.

Спец. Празмернае аслабленне, паніжэнне мышачнай дзейнасці.

[Ад грэч. hypó — пад, знізу і dynamis — сіла.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дэвальва́цыя, ‑і, ж.

Афіцыйнае паніжэнне вартасці грашовых адзінак у капіталістычных краінах.

[Ням. Devalvation.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

degradation [ˌdegrəˈdeɪʃn] n.

1. дэграда́цыя, заняпа́д (маральны)

2. archaic паніжэ́нне, разжа́лаванне

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

лі́зіс, ‑у, м.

Спец. Павольнае паніжэнне высокай тэмпературы пры некаторых хваробах; проціл. крызіс.

[Ад грэч. lysis — растварэнне, развязванне.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

супрацьці́ск, ‑у, м.

Спец. Ціск, які супрацьдзейнічае дадзенаму ціску. Паніжэнне супрацьціску паравой машыны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

альтэра́цыя, ‑і, ж.

Спец. Павышэнне або паніжэнне гуку на паўтона або на цэлы тон.

[Ад лац. alteratio — змяненне.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

спа́дзістасць, ‑і, ж.

Уласцівасць спадзістага; паступовае паніжэнне якой‑н. паверхні. Спадзістасць берага. Нізіна мае спадзістасць да Дняпра.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гіпатэрмі́я, ‑і, ж.

Спец. Паніжэнне тэмпературы цела ў цеплакроўных жывёл або чалавека. // Штучнае ахаладжэнне арганізма або асобных яго частак з лячэбнай мэтай.

[Ад грэч. hypó — пад, знізу і thérmē — цяпло.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)