armour [ˈɑ:mə] n. ла́ты; па́нцыр; браня́

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

черепа́ховый чарапа́хавы;

черепа́ховый па́нцирь чарапа́хавы па́нцыр;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

браня́, -і́; ж.

1. У старыя часы: засцерагальнае металічнае адзенне воіна (панцыр, латы, кальчуга і інш.).

2. Ахоўная металічная абшыўка танка, баявога карабля, бронецягніка і пад.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

па́нцирь в разн. знач. па́нцыр, -ра м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

хіці́навы, ‑ая, ‑ае.

Які складаецца з хіціну. Хіцінавыя ўтварэнні. Хіцінавы панцыр.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

pancerz

м.

1. вайск. панцыр; браня;

2. заал. панцыр

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

чарапа́шы, ‑ая, ‑ае.

1. Які належыць чарапасе. Чарапашы панцыр.

2. перан. Вельмі павольны; марудны. Чае ішоў чарапашым крокам. Курто.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

tortoise shell

чарапа́шы па́нцыр

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

ла́ты ед. нет, ист. ла́ты, род. лат ед. нет, па́нцыр, -ра м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

carapace

[ˈkærəpeɪs]

n.

па́нцыр -а m. (чарапа́хі, сьлімака́)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)