крыва́ўка, ‑і, ДМ ‑ваўцы, ж.

Разм. Крывавы панос, дызентэрыя. Захварэць на крываўку. Лячыцца ад крываўкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

скрапі́ць, скраплю, скрэпіш, скрэпіць; зак., што.

Спыніць панос. Скрапіць жывот. / у безас. ужыв. Чарніцамі скрапіла жывот.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ля́кса ж абл гл панос

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

крыва́ўка ж разм (крывавы панос) blútiger Dúrchfall

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

sraczka

sraczk|a

ж. разм. панос; дрыстун;

mieć ~ę — мець панос; дрыстаць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Mágenverstimmung

f -, -en расстро́йства жывата́; пано́с

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

laksacja

ж. мед. панос, бягунка

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

rozwolnienie

н.

1. аслабленне;

2. панос

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

дызентэры́я

(ням. Dysenterie, ад гр. dysenteria)

вострае інфекцыйнае захворванне кішэчніка; крывавы панос.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

дыярэ́я

(гр. doarreo = сцякаю)

мед. разлад дзейнасці кішэчніка ў чалавека і жывёл; панос.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)