намета́тьII сов.

1. (меча, набросать) накіда́ць, мног. панакіда́ць, панакі́дваць;

2. (икры) накла́сці;

3. (сделать опытным) разг. напрактыкава́ць; набі́ць;

намета́ть глаз напрактыкава́ць во́ка;

намета́ть ру́ку напрактыкава́ць (набі́ць) руку́.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

наваля́ть сов.

1. (опрокинуть во множестве) наваля́ць;

2. (изготовить валяньем) навалі́ць, мног. панава́льваць;

наваля́ть ва́ленок навалі́ць (панава́льваць) валёнак;

3. (набросать) прост. накі́даць, мног. панакіда́ць, панакі́дваць;

4. (небрежно написать) прост. накрэ́мзаць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

наме́тить сов.

1. (поставить метку) наме́ціць, несов. панамяча́ць, назна́чыць, мног. паназнача́ць;

2. (план, линию поведения и т. п.) наме́ціць, мног. панамяча́ць; (набросать) накіда́ць, мног. панакіда́ць, панакі́дваць;

3. (кандидата) наме́ціць, мног. панамяча́ць, вы́значыць, мног. павызнача́ць;

4. (нацелить) разг. нацэ́ліць, наме́ціць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)