панакі́дваць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. панакі́дваю панакі́дваем
2-я ас. панакі́дваеш панакі́дваеце
3-я ас. панакі́двае панакі́дваюць
Прошлы час
м. панакі́дваў панакі́двалі
ж. панакі́двала
н. панакі́двала
Загадны лад
2-я ас. панакі́двай панакі́двайце
Дзеепрыслоўе
прош. час панакі́дваўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

панакі́дваць сов., см. панакіда́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

панакі́дваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што і чаго.

Тое, што і панакідаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

панакіда́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны і панакі́дваць, -аю, -аеш, -ае, -аны; зак.

1. чаго. Накідаць многа чаго-н.

П. смецця на падлогу.

2. што. Накінуць, уздзець адно за другім усё, многае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

понакида́ть сов., разг. панакіда́ць, панакі́дваць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

накида́ть сов. накіда́ць, мног. панакіда́ць, панакі́дваць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

нашвыря́ть сов., разг. (набросать) накіда́ць, мног. панакіда́ць, панакі́дваць, нашпурля́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

навороши́ть сов., разг. натрэ́сці, мног. панатраса́ць, панатрэ́сваць, накі́даць, мног. панакіда́ць, панакі́дваць; (наворотить) навярну́ць, мног. панаваро́чваць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

наброса́ть сов., в разн. знач. накі́даць, мног. панакіда́ць, панакі́дваць;

наброса́ть камне́й накі́даць (панакіда́ць) каме́ння;

наброса́ть конспе́кт накі́даць канспе́кт;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

навали́ть сов.

1. навалі́ць, мног. панава́льваць; накі́даць, мног. панакіда́ць, панакі́дваць; (привалить) навярну́ць, мног. панаваро́чваць; прыці́снуць, мног. папрыціска́ць;

2. (набросать в беспорядке) навалі́ць, мног. панава́льваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)