панакі́дваць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. панакі́дваю панакі́дваем
2-я ас. панакі́дваеш панакі́дваеце
3-я ас. панакі́двае панакі́дваюць
Прошлы час
м. панакі́дваў панакі́двалі
ж. панакі́двала
н. панакі́двала
Загадны лад
2-я ас. панакі́двай панакі́двайце
Дзеепрыслоўе
прош. час панакі́дваўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)