панакі́дваць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час | ||
---|---|---|
панакі́дваю | панакі́дваем | |
панакі́дваеш | панакі́дваеце | |
панакі́двае | панакі́дваюць | |
Прошлы час | ||
панакі́дваў | панакі́двалі | |
панакі́двала | ||
панакі́двала | ||
Загадны лад | ||
панакі́двай | панакі́двайце | |
Дзеепрыслоўе | ||
панакі́дваўшы |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)