справава́ць

‘панаваць, валадарыць, кіраваць’

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. справу́ю справу́ем
2-я ас. справу́еш справу́еце
3-я ас. справу́е справу́юць
Прошлы час
м. справава́ў справава́лі
ж. справава́ла
н. справава́ла
Загадны лад
2-я ас. справу́й справу́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час справу́ючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

улада́рыць, -ру, -рыш, -рыць; незак.

1. Правіць краінай, дзяржавай, быць уладаром, мець уладу на кім-, чым-н.

У. над прыродай.

2. перан. Панаваць, займаць пануючае становішча.

На дварэ ўладарыць восень.

|| наз. улада́ранне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

влады́чествовать несов., прям., перен. панава́ць; улада́рыць, валада́рнічаць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

главе́нствовать несов. вяршэнствава́ць; (господствовать) панава́ць; (возглавлять) узнача́льваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дамінава́ць, ‑нуе; незак.

Пераважаць, панаваць, быць асноўным. Пачуццё дружбы і тая самая непрымірымасць к панам, якая заўважалася і ў Захара Зубца, дамінавала над усім у Савы. Пестрак. // Панаваць, узвышацца над акаляючаю мясцовасцю. Гара дамінуе над горадам.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Крулява́ць ’панаваць’ (Нас.). Гл. круль.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

вла́ствовать несов., уст., высок. улада́рыць, кірава́ць; панава́ць, распараджа́цца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вяршэ́нстваваць, ‑ствую, ‑ствуеш, ‑ствуе; незак.

Уст. Быць галоўным дзе‑н., у чым‑н., ўзначальваць, панаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

vórwalten

vi пераважа́ць; панава́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

dominate [ˈdɒmɪneɪt] v. пераважа́ць; панава́ць; дамінава́ць;

The cathedral dominates the city. Сабор узвышаецца над горадам.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)