minister​2 [ˈmɪnɪstə] v. (to) fml памага́ць, дапамага́ць, ака́зваць дапамо́гу; прыслуго́ўваць, абслуго́ўваць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

míthelfen

* vi (да)памага́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

befriend [bɪˈfrend] v. ста́віцца па-сябро́ўску; памага́ць, спрыя́ць;

befriend one another дапамага́ць адно́ аднаму́

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

уку́с, ‑у, м.

1. Дзеянне паводле дзеясл. укусіць (у 1 знач.).

2. Укушанае месца. Памагаць укус ёдам.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

буксі́р, -а, мн. -ы, -аў, м.

1. Судна, якое буксіруе іншыя судны, плыты.

2. Канат або стальны трос для буксіроўкі.

Цягнуць на буксіры.

◊

Браць на буксір каго (разм.) — памагаць каму-н., хто адстае ў выкананні чаго-н.

|| прым. буксі́рны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

áushelfen

* vt памага́ць, выруча́ць з бяды́

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

ábhelfen

* vi (да)памага́ць (у бядзе)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

empórhelfen

* vi памага́ць уста́ць, ста́віць на но́гі

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

заправа́дзіць, ‑ваджу, ‑вадзіш, ‑вадзіць; зак., каго-што.

Разм. Адаслаць, саслаць куды‑н. далёка ці надоўга. — Бацька заправадзіў млне памагаць у Дойлавай гаспадарцы. Адамчык.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Памога ’дапамога’ (Нас., Гарэц., Др.-Падб., ТС). Рус. помо́га, укр. помо́га ’тс’. Аддзеяслоўны дэрыват з суф. ‑а ад памагаць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)