запра́вачны, ‑ая, ‑ае.

Прызначаны для запраўкі (у 1 знач.). Заправачная палонка. Заправачная станцыя.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ice hole

пало́нка f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

ма́йна ​1, выкл.

У мове партовых грузчыкаў, будаўнікоў і інш. — апускай уніз!; проціл. віра.

[Ад іт. ammaina— убірай парусы.]

ма́йна ​2, ‑ы, ж.

Абл. Шырокая трэшчына, расколіна ў лёдзе, палонка. Калі зверху на .. [лёд] .. яшчэ наваліць снегу, хуткі струмень падточыць яго і ўтворыцца «майна» — доўгая, вузкая палонка. Матрунёнак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

про́рубь пало́нка, -кі ж.; про́ламка, -кі ж., обл. пе́лька, -кі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Wúhne

f -, -n пало́нка

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

przerębla

ж. палонка, проламка, пелька

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

стэ́ндэр, ‑а, м.

Металічная палонка, прыладжаная на падземны водаправодны кран, якая служыць для перадачы вады ў пажарны рукаў.

[Англ. stander.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Wáke

f -, -n дыял. пало́нка

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

гідра́нт, ‑а, М ‑нце, м.

Водаразборная палонка або кран, якія ўстанаўліваюцца на водаправоднай лініі для тушэння пажараў, палівання вуліц і пад.

[Ад грэч. hýdōr — вада.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

fishing hole

пало́нка ў лёдзе для ло́ўлі ры́бы

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)