Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
verléumderisch
aпаклёпніцкі
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
calumnious
[kəˈlʌmniəs]
adj.
паклёпніцкі
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
slanderous
[ˈslændərəs]
adj.
паклёпніцкі, абра́зьлівы
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
defamatory
[dɪˈfæmətɔri]
adj.
зьнеслаўля́льны, паклёпніцкі
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
lästerlich
a кашчу́нны, блюзне́рскі; богазневажа́льны, паклёпніцкі
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
scandalous
[ˈskændələs]
adj.
1) сканда́льны; гане́бны; абура́льны
2) паклёпніцкі; плятка́рскі
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
scandalous[ˈskændələs]adj.
1. сканда́льны, гане́бны, абура́льны;
scandalous behaviour гане́бныя паво́дзіны
2.паклёпніцкі;
scandalous rumours паклёпніцкія чу́ткі;
scandalous tongues злы́я языкі́
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
па́сквіль
(іт. pasquillo, ад Pasquino = імя рымскага башмачніка 15 ст., які пісаў з’едлівыя эпіграмы на высокапастаўленых асоб)
зняважлівы, паклёпніцкі твор, які мае на мэце зганьбаваць, скампраметаваць асобнага чалавека, групу людзей, сацыяльную з’яву або пэўны, часцей прагрэсіўны, кірунак.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
пашко́дзіць, ‑шкоджу, ‑шкодзіш, ‑шкодзіць; зак.
1.каму-чаму. Зрабіць шкоду. З-за сваёй радасці за дачку яны [бацькі] не хацелі заўважаць ні яе дробных капрызаў, ні тых рысаў характару, якія ў далейшым маглі пашкодзіць ёй у жыцці.Хадкевіч.Паклёпніцкі фельетон, які з’явіўся ў газеце, не толькі не пашкодзіў Лемяшэвічу, але яшчэ вышэй узняў яго аўтарытэт.Кучар./убезас.ужыв.— Табе, маці, адпачыць бы перад вечарам не пашкодзіла... — сказаў Міхал.Карпаў.
2.што. Зрабіць няспраўным, сапсаваць. Выбух пашкодзіў два іншыя «юнкерсы».Шамякін./убезас.ужыв.Нават радыё перастала гаварыць — дзесьці пашкодзіла сець.Гроднеў.//безас.каго-што. Параніць; панесці шкоду здароўю. Рана была не вельмі сур’ёзная — пашкодзіла трохі левую руку, — так што ў шпіталі прыйшлося паляжаць нядоўга.Шахавец.«А як жа вы самі? — пачала непакоіцца жанчына. — Вас хоць нічога, не пашкодзіла?»Кулакоўскі.
3. Перашкодзіць. — Лепшага месца я і не чакаў: ціхае, глухое. Нішто не пашкодзіць весці працу, — прамовіў Лабановіч.Колас.Хоць і прыйшоў Пеця ў школу з вялікім спазненнем, гэта ўсё ж не пашкодзіла яму хутка выбіцца ў першыя вучні.Ракітны.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)