спагна́нне, -я, н.

1. гл. спагнаць.

2. Пакаранне за невыкананне або парушэнне чаго-н.

С. за парушэнне працоўнай дысцыпліны.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ушчу́нак, -нку, мн. -нкі, -нкаў, м.

1. Пакаранне, спагнанне.

Сродкі ўшчунку.

2. Дакор, папрокі.

Асыпаць каго-н. ушчункамі і папрокамі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

самасу́д, -у, М -дзе, м.

Самачыннае пакаранне каго-н. без ведама ўлад і суда.

|| прым. самасу́дны, -ая, -ае.

Самасудная расправа.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

poetic justice [pəʊˌetɪkˈdʒʌstɪs] n. справядлі́вае пакара́нне

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

по́страх, -у, мн. -і, -аў, м.

Пагроза, строгае папярэджанне або пакаранне як мера засцярогі ад магчымых правіннасцей у будучым.

Сварыцца на сына для постраху.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ка́ра ж. ка́ра, -ры ж.; пакара́нне, -ння ср.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

life sentence [ˈlaɪfˌsentəns] n. пажыццёвае зняво́ленне (пакаранне)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

членашко́днік, ‑а, м.

Чалавек, які зрабіў членашкодніцтва. Пакаранне членашкодніка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ка́ра,

пакаранне.

т. 8, с. 37

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

electrocution [ɪˌlektrəˈkju:ʃn] n. пакара́нне сме́рцю на электры́чным сту́ле

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)