Разм. Узбудзіць, узмацніць у кім‑н. жаданне паласавацца, з’есці што‑н. смачнае. Разласаваць дзіця малінаю.//перан. Распаліць, узмацніць у кім‑н. жаданне, ахвоту да чаго‑н. Лёгкая пажыва разласавала яго.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
pożywka
ж.
1.біял. пажыўнае асяроддзе;
2.перан.пажыва
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
food[fu:d]n.е́жа, яда́, харч;
food and drink яда́ і піццё;
frozen foods замаро́жаныя праду́кты;
the food industry харчо́вая прамысло́васць
♦
food for thoughtпажы́ва для ро́здуму
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
nourishment
[ˈnɜ:rɪʃmənt]
n.
1) спажы́ва, пажы́ваf.; е́жа f.; харчы́pl.
2) жыўле́ньне, харчава́ньне, кармле́ньне n.
3) сы́тнасьць f.
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
food
[fu:d]
n.
1) е́жа f.; стра́ва f.; харч -у m., харчава́ньне n.; корм -у m. (для жывёлы)
give him food and drink — дай яму́ пад’е́сьці й папі́ць
2) пажы́ваf., пажы́так -ку m.
food for the mind (thought) — пажы́ва для ро́зуму (ро́здуму)
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
◎ Лалы́ (мн.) ’выгада, пажыва’, ’раскоша, добрае жыццё’ (Нас., Нас. Сб.), смал.лальі ’тс’, ’балбатня, жарты’, ’добра жыць, не працуючы, за чужы кошт’. Рус.лала, лаліі ’балбатун’, ’балбатня, лухта, бяссэнсіца, глупства’, рус.лалить ’вярзці лухту’, ’балбатаць’, лалкать ’лепятаць, балбатаць’, польск.lalać, серб.-харв.лапаты ’тс’ (< ням.lallen), лалакати ’замест слоў пры спяванні паўтараць ла-ла’ і інш. Гукапераймальнае. Ад ла-ла-ла (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
нае́дак, ‑дку, м.
Разм. Тое, чым можна наесціся; пажыўнасць яды. Яблыкі — не вялікі наедак. Які з цукерак наедак? □ Даўгулевіч.. абсмоктваў гусіныя лапкі. Наедак, праўда, невялікі, але Даўгулевіч не мог ад яго адарвацца.Гурскі.[Цешча:] — Ат, кідай сёрбаць, які з таго варыва наедак. Я табе, Міхаська, лепш драчонаў.. дам.Б. Стральцоў.//Пажыва. У засені зараснікаў нерухома стаяць вялізныя, як плашкі, шчупакі, пільнуючы сабе наедку.Лужанін.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пажы́так, ‑тку, м.
1.гл. пажыткі.
2. Здабыча, пажыва. [Адам:] — Сюды, проста на кашару, і перліся, нячысцікі. Мабыць, [ваўкі] нюхам вынюхалі, што тут пажытак добры.Сабаленка.//толькіадз.; перан. Тое, што дае матэрыял для думак, размоў і пад. Пажытак для роздуму. □ Стылізаваныя пад фальклор вершы Чачота былі спробай даць селяніну духоўны пажытак, блізкі і зразумелы яму, навучыць яго жыць лепш, багацей.Ярош.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
aliment
[ˈælɪmənt]1.
n.
1) е́жа, пажы́ваf. (таксама духо́вая)
2) Figur. матэрыя́льная й мара́льная падтры́мка; утрыма́ньне n.
2.
v.t.
кармі́ць; жыві́ць; падтры́мваць, утры́мваць
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)