пажа́рнік, -а, мн. -і, -аў, м.

Тое, што і пажарны (у 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

буса́к, -а́, мн. -і́, -о́ў, м.

Доўгі шост з металічным вастрыём і крукам на канцы.

Пажарны б.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

firefighter [ˈfaɪəfaɪtə] n. пажа́рны, пажа́рнік

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

fireman [ˈfaɪəmən] n. (pl. -men) пажа́рны, пажа́рнік

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

пожа́рный

1. прил. пажа́рны;

2. сущ. пажа́рны, -нага м., пажа́рнік, -ка м.;

◊

в пожа́рном поря́дке шутл. у пажа́рным пара́дку;

на вся́кий пожа́рный слу́чай на ўся́кі пажа́рны вы́падак.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

стэ́ндэрны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да стэндэра; які працуе са стэндэрам. Стэндэрны пажарны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сігналіза́тар, ‑а, м.

Прылада для сігналізацыі; частка прылады, прызначаная для сігналізацыі. Аўтаматычны сігналізатар. Пажарны сігналізатар.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шланг, -а, мн. -і, -аў, м.

Гнуткая труба для адводу, усмоктвання, пералівання і пад. вадкасцей, газу, сыпучых рэчываў.

Ссыпаць збожжа цераз ш.

Пажарны ш.

|| прым. шла́нгавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

стэ́ндэр, ‑а, м.

Металічная палонка, прыладжаная на падземны водаправодны кран, якая служыць для перадачы вады ў пажарны рукаў.

[Англ. stander.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

hydrant [ˈhaɪdrənt] n. водаразбо́рны кран, гідра́нт;

a fire hydrant пажа́рны гідра́нт

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)