nadstawiać

незак. надстаўляць, надточваць;

nadstawiać głowy — падстаўляць галаву; рызыкаваць галавой;

nadstawiać uszu — настаўляць вушы; прыслухоўвацца

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

podstawiać

незак.

1. падстаўляць;

podstawiać wagony — падаваць вагоны;

2. замяняць;

podstawiać A za B — замяняць А на Б

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

untersetzen

I úntersetzen

vt падстаўля́ць (што-н. пад што-н.)

séinen Námen ~ — падпі́свацца

II untersétzen

vt (mit D) зме́шваць (што-н. з чым-н.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

hérhalten

*

1.

vt праця́гваць, падстаўля́ць

2.vi распла́чвацца (за іншых); быць казло́м адпушчэ́ння

für álles ~ — плаці́ць за ўсё

zur Áushilfe ~ müssen — быць вы́мушаным дапамага́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

kłaść

незак. класці;

kłaść nacisk — рабіць упор, падкрэсліваць;

kłaść podpis — падпісваць;

kłaść na — czyj

karb — залічаць на чый рахунак;

kłaść podwaliny — закладваць фундамент;

kłaść zdrową głowę pod Ewangelię — падстаўляць шыю

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

trip

[trɪp]

1.

n.

1) падаро́жжа -а n.; пахо́д -у m., экску́рсія f

2) спатыкне́ньне n., спо́тык -у m.

His trip resulted in a broken leg — Яго́ спо́тык ско́нчыўся перало́мам нагі́

3) Figur. памы́лка f., памылко́вы крок

4) трушо́к -ка́ m.

5) падно́жа f.

2.

v. (-pp-)

1) спатыка́цца

2) Figur. спатыка́цца, рабі́ць памы́лку

3) (up) падстаўля́ць нагу́

4) дро́бна ту́паць

She tripped across the floor — Яна́ прату́пала праз пако́й

•

- trip up

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

перашкаджаць, замінаць □ ставіць палкі ў колы, стаяць на дарозе, станавіцца ўпоперак дарогі, падстаўляць ножку, блытацца пад нагамі, круціцца пад нагамі, замінаць пад нагамі, звяздаць па руках і нагах

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)

unterstellen

I únterstellen

1.

vt падстаўля́ць

2.

(sich) станавіцца

(пад што-н.); хава́цца (пад чым-н.) (ад дажджу)

II unterstéllen

1.

vt (D)

1) падпарадко́ўваць, паднача́льваць (каго-н. каму-н.)

2) падвярга́ць (што-н.) кантро́лю

3) прыпі́сваць (ілжы́ва) (намер, учынак)

2.

(sich) падпарадко́ўвацца, паднача́львацца

(каму-н.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

hínhalten

* vt

1) праця́гваць, падава́ць, падстаўля́ць

die Hand ~ — працягну́ць [пада́ць] руку́ (для падтрымкі); перан. пада́ць руку́ дапамо́гі

2) заця́гваць, затры́мліваць

mit báren Verspréchungen ~ — ≅ вадзі́ць за нос

j-n mit der Bezáhlung ~ — затры́мліваць каму́-н. вы́плату

j-n ~ — не дава́ць каму́-н. адка́зу, пакі́нуць каго́-н. у няве́данні

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

unterhalten

I únterhalten

* vt трыма́ць (што-н. пад чым-н.); падстаўля́ць (што-н. пад што-н.)

II unterhálten

*

1.

vt

1) падтры́мліваць (агонь; знаёмства і г.д.)

2) утры́мліваць (сям’ю і г.д.)

3) забаўля́ць (гаворкай)

2.

(sich)

1.

(mit D, über A, von D) гу́тарыць [размаўля́ць] (з кім-н. пра што-н.)

2) (mit D) забаўля́цца (чым-н.)

er hat sich gut ~ — ён до́бра правёў час

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)