deceitful [dɪˈsi:tfəl] adj.(і)лжы́вы, хлуслі́вы, падма́нлівы

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

прада́жніцкі, ‑ая, ‑ае.

1. Уласцівы прадажніку; здрадніцкі. Прадажніцкае забойства.

2. перан. Каварны, падманлівы; на якога нельга спадзявацца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

здра́длівы, -ая, -ае.

1. Які можа здрадзіць, прадажны.

З. чалавек.

2. Які заключае ў сабе здраду, з’яўляецца здрадай.

З. ўчынак.

3. перан. Падманлівы, каварны, які ўтойвае ў сабе што-н. непрыемнае.

Здрадлівая ўсмешка.

З. лёд.

|| наз. здра́длівасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

trügerisch

a падма́нлівы, падма́нны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

złudny

падманлівы, ілюзорны

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

betrügerisch

a падма́нлівы; ілжы́вы, хлуслі́вы

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

misleading [ˌmɪsˈli:dɪŋ] adj. падма́нлівы, падма́нны;

misleading information падма́нныя зве́сткі;

a misleading advertisement падма́нлівая рэкла́ма

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

bałamutny

баламутны; падманлівы, падманны

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

delusive

[dɪˈlu:sɪv]

adj.

падма́нлівы, падма́нны; фальшы́вы

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

ілюзо́рны

(ад лац. illusorius = падманлівы)

заснаваны на ілюзіях, уяўны, несапраўдны.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)