mtleiden

* vi падзяля́ць чые́-н. паку́ты

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

podzielać

незак. падзяляць;

podzielać czyje zdanie — падзяляць чыю думку (погляд);

podzielać czyją boleść — перажываць чыё гора

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

parcel2 [ˈpɑ:sl] v. (up) заго́ртваць у паке́т

parcel out [ˌpɑ:slˈaʊt] phr. v. дзялі́ць; падзяля́ць; драбі́ць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

subdivide

[,sʌbdɪˈvaɪd]

v.t.

1) разьдзяля́ць, дзялі́ць

2) падзяля́ць (зямлю́ на пляцы)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

bteilen

vt

1) дзялі́ць; падзяля́ць

2) адгаро́джваць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

размяжоўваць, падзяляць

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)

Разлуча́цьпадзяляць на часткі’ (лід., Сл. ПЗБ), разлуча́цца ’падзяляцца на часткі’, ’адслойвацца (пра малако)’ (астрав., лаг., Сл. ПЗБ). Да лучы́ць1 (гл.), параўн. ст.-слав. разлѫчити ’аддзяліць’ і пад. (< *orz‑lǫčiti, аб семантычным развіцці *lǫčiti ад ’разлучаць’ да ’злучаць’ гл. ЭССЯ, 16, 132–133).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

по́гляд, -у, М -дзе, мн. -ы, -аў, м.

1. Накіраванасць зроку на каго-, што-н.

Кінуць п. на каго-, што-н. (хутка паглядзець). З першага погляду або на першы п. (паводле першага ўражання). Абвесці поглядам (ацэньваючы, агледзець).

2. Выраз вачэй.

Ласкавы п.

Збянтэжаны п.

3. перан. Думка, меркаванне, пункт гледжання.

Навуковыя погляды.

Падзяляць чые-н. погляды.

На мой п. (на маю думку).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ufteilen

vt дзялі́ць, раздзяля́ць, падзяля́ць

die rbeit ~ — размярко́ўваць пра́цу

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

bisect

[baɪˈsekt]

v.t.

1) падзяля́ць, разраза́ць на дзьве ча́сткі

2) разьдзяля́ць, разраза́ць напала́м, надво́е, распалаві́ньваць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)