падво́д, ‑у, М ‑дзе, м.

Дзеянне паводле дзеясл. падводзіць — падвесці (у 1–3 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падраху́нак, -нку м., бухг. ито́г;

падво́дзіць п. — подводи́ть ито́г

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

падво́дзіцца, ‑дзіцца; незак.

Зал. да падводзіць (гл. падвесці ў 1–4, 6 і 7 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

podprowadzać

незак. падводзіць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

summarize, BrE -ise [ˈsʌməraɪz] v. падво́дзіць вы́нік, падсумо́ўваць, падагульня́ць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

strike a balance

падво́дзіць баля́нс

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

подыто́живать несов. падсумо́ўваць; (подсчитывать) падлі́чваць; (подводить результаты) падво́дзіць (вы́нікі); (обобщать) падагульня́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

administer an oath

падво́дзіць пад прыся́гу

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

балансава́ць, -су́ю, -су́еш, -су́е; -су́й; незак.

1. Захоўваць пры няўстойлівым становішчы раўнавагу пры дапамозе рухаў цела.

Б. на канаце.

2. Падводзіць баланс¹ (у 2 знач.; спец.).

3. што. Прыводзіць у адпаведныя суадносіны ўзаемазвязаныя часткі чаго-н. (спец.).

4. што. Ураўнаважваць рухомыя дэталі машын, механізмаў (спец.).

|| зак. збалансава́ць, -су́ю, -су́еш, -су́е; -су́й; -сава́ны.

|| наз. балансава́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

падагульня́ючы, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. незал. цяпер. ад падагульняць.

2. ‑ая, ‑ае; у знач. прым. Які падагульняе, падводзіць вынікі. Падагульняючае паўтарэнне вучэбнага матэрыялу.

3. Дзеепрысл. незак. ад падагульняць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)