lustrator

м. уст. інспектар; рэвізор, кантралёр;

lustrator podatkowy — падатковы інспектар

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

люстра́цыі​1

(польск. lustracja, ад лац. lustrum = падатковы перыяд)

перыядычныя апісанні дзяржаўных маёмасцей у Польшчы і на Беларусі ў 16—18 ст. з мэтай вызначэння іх прыбытковасці.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

када́стр м. юрыд. Katáster m, n, -s, -;

падатко́вы када́стр Stéuerkataster m, n;

зяме́льны када́стр Grúndbuch n -(e)s, -bücher

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

pressure​1 [ˈpreʃə] n.

1. ціск;

atmospheric/blood pressure атмасфе́рны/крывяны́ ціск

2. на́ціск; прыці́ск

3. уздзе́янне, уплы́ў, на́ціск

4. ця́жкае стано́вішча, склада́ныя абста́віны

5. прыгнёт; ціск;

pressure of taxation падатко́вы прэс

♦

put pressure on smb. рабі́ць на́ціск на каго́-н.;

under pressure пад на́ціскам;

I did it under pressure. Я зрабіў гэта пад прымусам.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

poborowy

poborow|y

1. прызыўны;

wiek ~y — прызыўны ўзрост;

komisja ~a — прызыўная камісія;

2. падатковы;

3. ~y м. прызыўнік

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

аге́нт​I м.

1. (прадстаўнік) Agént m -en, -en; Vertréter m -s, -;

страхавы́ аге́нт Versícherungsvertreter m -s, -;

падатко́вы аге́нт Finánz beamte (sub) m -n, -n, Beámter der Stéuerverwaltung;

2. (супрацоўнік разведкі) Agént m -en, -en

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

сертыфіка́т м. Zertifikát n -(e)s, -e, Beschéinigung f -, -en; Zéugnis n -ses, -se;

камерц. валю́тны сертыфіка́т Devísengenehmigung f -;

зало́гавы сертыфіка́т Pfándschein m -(e)s, -e;

ко́нсульскі сертыфіка́т Konsulátsbestätigung f -, -en;

падатко́вы сертыфіка́т Beschéinigung über Gewährung éiner Stéuersubvention [-vɛn-];

саніта́рны сертыфіка́т sanitäres Zéugnis;

сертыфіка́т я́касці Qualitätszertifikat n, Qualitätszeugnis n;

прад’яўля́ць сертыфіка́т Zéugnis vórlegen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

taryfa

ж.

1. тарыф;

taryfa celna — мытны тарыф;

taryfa kolejowa — чыгуначны тарыф;

taryfa opłat — тарыф плацяжоў;

taryfa podatkowa — падатковы тарыф;

taryfa strefowa — зонны тарыф;

taryfa ubezpieczeniowa — страхавы тарыф;

taryfa umowna — канвенцыйны тарыф;

taryfa ulgowa — (і)льготны тарыф;

2. разм. таксі

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

чо́рны, -ая, -ае.

1. Які мае колер сажы, вугалю; проціл. белы.

Чорная фарба.

Чорная барада.

Ч. дым.

2. Цёмны, больш цёмны ў параўнанні з чым-н. больш светлым.

Ч. хлеб.

Ч. ад загару.

3. Брудны, запэцканы.

Чорныя рукі ад гразі.

4. Некваліфікаваны, які не патрабуе высокага майстэрства, часта фізічна цяжкі і брудны (пра работу).

Чорная работа.

5. Прызначаны для якіх-н. службовых ці бытавых мэт; не парадны, не галоўны.

Ч. ход.

Чорная лесвіца.

6. Не апрацаваны, чарнавы.

Ч. варыянт рукапісу.

7. перан. Нізкі, каварны, подлы.

Чорная зайздрасць.

Чорныя справы.

8. перан. Дрэнны, адмоўны.

Чорныя старонкі біяграфіі.

Ч. бок жыцця.

9. перан. Цяжкі, змрочны, беспрасветны.

Чорныя думкі.

Чорная доля.

10. перан. Крайне рэакцыйны.

Чорныя сілы.

11. У Рускай дзяржаве 14—17 стст.: цяглавы, падатковы; дзяржаўны, не прыватнаўласніцкі (гіст.).

Чорныя землі.

12. Паводле міфалагічных уяўленняў: вядзьмарскі, чарадзейскі, звязаны з нячыстай сілай.

13. Як састаўная частка некаторых заалагічных і батанічных назваў.

Чорныя парэчкі.

Чорная рабіна.

Ч. дзяцел.

○

Чорнае золата —

1) нафта;

2) каменны вугаль.

Чорная біржа (чорны рынак) — неафіцыйная біржа (рынак).

Чорная ікра — ікра асятровых рыб.

Чорная кава — моцная кава без малака і вяршкоў.

Чорны лес — лісцёвы лес, чарналессе.

Чорны шар — выбарчы шар, які азначае «супраць абрання» каго-н.

Чорныя металы — назва жалеза і яго сплаваў (сталі, чыгуну і г.д.).

◊

На чорную гадзіну (разм.) — на цяжкі час (пакінуць што-н.).

Ні чорнага ні белага (разм.) — не абазвацца, не сказаць ні слова каму-н.

Трымаць у чорным целе — сурова, строга абыходзіцца з кім-н.

У чорным святле — змрочным, непрыглядным, горш, чым на самай справе (бачыць, падаваць, паказваць і пад. што-н.).

Чорная косць (костка) (уст.) — пра людзей простага, недваранскага паходжання.

Чорны дзень (разм.) — перыяд нястачы, беднасці ў жыцці; цяжкая часіна.

Чорным па белым (разм.) — дакладна, выразна, ясна (напісана).

Як чорны вол (рабіць, працаваць; разм.) — рабіць не пакладаючы рук.

|| наз. чарната́, -ы́, ДМ -наце́, ж. і чарно́та, -ы, ДМ -но́це, ж. (да 1—3 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

fundusz, ~u

м. фонд; капітал, сродкі;

fundusz emerytalny — пенсійны фонд;

fundusz inwestycyjny — фонд капітальных укладанняў, інвестыцыйны фонд;

fundusz opieki społecznej — фонд сацыяльнага забеспячэння;

fundusz płac — фонд заработнай платы;

fundusz rezerwowy — рэзервовы фонд;

fundusz społeczny — грамадскі фонд;

fundusz spożycia — фонд спажывання;

fundusz stabilizacyjny — стабілізацыйны фонд;

fundusz trwały — асноўны фонд;

fundusz ubezpieczeniowy — страхавы фонд;

fundusz z podatków — падатковы фонд;

brać kogo na fundusz уст. строіць з каго кепікі

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)