вы́шмаргаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

1. Разм. Павыцягваць рыўкамі; павырываць. Вышмаргаць ніткі з тканіны.

2. Шморгаючы, выцерці. Вышмаргаць вяроўку.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́палаць, ‑лю, ‑леш, ‑ле; зак., што.

Павырываць пустазелле з пасеву. Выпалаць свірэпу з аўса. // Ачысціць ад пустазелля, апалоць. Выпалаць лён. Выпалаць грады.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́теребить сов., с.-х. вы́рваць, мног. павырыва́ць; вы́церабіць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вы́дергать сов., разг. павырыва́ць, павыдзіра́ць; павыскуба́ць, павышмо́ргваць; павыця́гваць; см. выдёргивать.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вы́рвать​I сов.

1. (выдернуть) вы́рваць, мног. павырыва́ць;

2. (оторвать) вы́драць, вы́дзерці, мног. павыдзіра́ць; см. вырыва́ть​I.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вы́рыть сов.

1. вы́капаць, мног. павыко́пваць; (рылом — о животных) вы́рыць, мног. павырыва́ць;

2. (копая, добыть) вы́капаць, мног. павыко́пваць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вы́дернуть сов. вы́рваць, мног. павырыва́ць, вы́драць, мног. павыдзіра́ць; вы́скубнуць, мног. павыскуба́ць; вы́шмаргнуць, мног. павышмо́ргваць; вы́цягнуць, мног. павыця́гваць; см. выдёргивать;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

подёргать сов.

1. (дёрнуть несколько раз подряд) пату́заць, пашмо́ргаць; пато́ргаць;

подёргать за́ руку пату́заць за ру́ку;

2. (сделать несколько движений ногой и т. п.) падры́гаць, паце́паць, паматля́ць, памата́ць;

3. (повыдёргивать) парва́ць; павырыва́ць; (много, неоднократно) папарыва́ць, папарва́ць;

подёргать всю морко́вь парва́ць (павырыва́ць) усю́ мо́ркву;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

повы́дергать и повыдёргивать сов., разг. (гвозди и т. п.) павырыва́ць, павыдзіра́ць; (сено и т. п.) павыскуба́ць; (нитки и т. п.) павышмо́ргваць; (поленья и т. п.) павыця́гваць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

удали́ть сов.

1. (отдалить) аддалі́ць;

удали́ть предме́т от глаз аддалі́ць прадме́т ад вачэ́й;

2. (заставить уйти) вы́даліць; (выпроводить) вы́правадзіць, мног. павыправо́джваць; (вывести) вы́весці; (выгнать) вы́гнаць; (выслать) вы́слаць, мног. павысыла́ць; (уволить) зво́льніць; (исключить) вы́ключыць;

удали́ть посторо́нних вы́даліць (вы́правадзіць) пабо́чных асо́б;

удали́ть из за́ла заседа́ния вы́даліць (вы́весці) з за́лы пасяджэ́ння;

удали́ть дете́й из ко́мнаты вы́весці дзяце́й з пако́я;

удали́ть из университе́та вы́ключыць з універсітэ́та;

3. (из организма, с какого-л. места и т. п.) вы́даліць; (вырезать) вы́разаць, мног. павыраза́ць, павырэ́зваць; (отрезать) адрэ́заць, мног. паадраза́ць, паадрэ́зваць; (извлечь) вы́няць; даста́ць; (вытащить) вы́цягнуць; (вырвать) вы́рваць, мног. павырыва́ць; (вывести) вы́весці; (уничтожить) зні́шчыць; (убрать) прыня́ць, прыбра́ць; (очистить) ачы́сціць;

удали́ть о́пухоль вы́разаць пухлі́ну;

удали́ть ру́ку адрэ́заць руку́;

удали́ть зано́зу вы́няць (даста́ць, вы́цягнуць) стрэ́мку;

удали́ть больно́й зуб вы́рваць хво́ры зуб;

удали́ть пятно́ вы́весці (зні́шчыць) пля́му;

удали́ть снег с пло́щади прыбра́ць снег з пло́шчы, ачы́сціць пло́шчу ад сне́гу;

удали́ть во́лосы с чего́-л. ачы́сціць ад шэ́рсці (ад валасо́ў) што-не́будзь;

4. (устранить) устарані́ць; (отстранить) адхілі́ць; (отодвинуть) адсу́нуць; (избавиться) пазба́віцца;

удали́ть опа́сность адхілі́ць (устарані́ць) небяспе́ку.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)